De Cambodjaanse jungle in

In ons vorige blogbericht waren we gebleven bij de reis van Siem Reap naar Phnom Phen. Deze weg was een stuk erger dan de andere die wij hebben meegemaakt deze vakantie. Er waren stukken waar bijna niks aan was gedaan en er dus bijna alleen maar grote stenen op de weg lagen. Een steen vond zelfs de weg naar onze voorruit maar de schade bleef beperkt tot een flinke buts en een schrikreactie van de inzittenden.

Onderweg passeerden wij een dorp dat bekend staat om zijn spinnen en insecten, dus hier moesten we, onder tegenwerking van mama, wel even een stop maken. Op de lokale markt kan je verschillen producten kopen zoals fruit, groente en natuurlijk gefrituurde tarantula en gebakken kevers en kakkerlakken. Ik heb een aantal keer voor de vakantie gezegd dat ik wel alles wilde proberen. Zo erg kan het toch niet zijn? Ik kreeg daar gelijk een tarantula in mijn hand gedrukt. Terwijl ik dacht dat ik wel dapperder familieleden had, was ik toch de enige die een hapje waagde. Dat hele lijf vond ik toch wel iets te heftig dus heb ik alleen een pootje gegeten. Eerlijk, het was eigenlijk best lekker. Je proeft namelijk vooral veel olie en een ander smaakje maar dat wordt een beetje verdoezeld door de rest.

Na deze snackstop reden we door naar Phnom Phen en besloten we om naar de Russian Market te gaan. Volgens het boekje vol met merkkleding, schoenen met een foutje erin en illegale filmdvd’s. Ik had wel zin om lekker goedkoop te shoppen maar voor de vrouwen viel het heel erg tegen. Met wat makkelijke polo’s en verder Aziatische vrouwenkleding, niet helemaal mijn ding. Voor de mannen pakte het gelukkig wel goed uit, zij liepen de markt uit met wat polo’s en korte broeken. Ook hebben we nog wat gloednieuwe dvd’s gekocht voor een dollar per stuk en prima kwaliteit!! Onder de andere de film Goodmorning Vietnam – een klassieker met een schitterende rol van wijlen Robin Williams.

De volgende weg reden we door naar het plaatsje Koh Kong, waarvandaan wij een halfuurtje moeten varen naar de prachtige floating eco lodges. Deze weg was stukken beter met maar af en toe een gat in de weg. Onderweg vermaakten wij ons prima omdat wij zochten naar de olifanten die hier in het wild leven. Later hoorden we dat het maar beter was dat we ze niet zijn tegengekomen omdat ze heel agressief kunnen zijn. Vanaf daar voeren we naar een prachtige plek midden in de jungle waar 12 comfortabele tenten staan. Je zit aan de rivier, tussen het groen en in de heerlijke stilte. We hadden weliswaar geen wifi maar die paar dagen vond ik dat zeker niet erg. Vanaf het hotel worden er verschillende excursies gedaan maar aangezien we hier maar twee nachten sliepen moesten we er eentje kiezen.

Op de dag van aankomst zijn we heerlijk wezen zwemmen en kanoën op de rivier. De volgende dag vertrokken we al vroeg richting de Tatai watervallen. We gingen hier naartoe met 2 gidsen, een Nederlands stel en een Amerikaans/Australisch stel uit Papua New Guinea. Door de regenval van de nacht daarvoor was er veel water waardoor we lastig konden zwemmen. Toch heeft onze Australische vriend wat leuke, avontuurlijke en niet risicoloze ideeën. Eerst zijn we naar de overkant gezwommen en richting de waterval geklauterd. Net voor de waterval zijn we weer het water ingesprongen, vlak voor een forse stroomversnelling en werden we door de stroming weer richting de boot gevoerd.
Hierna zijn we aan de slag gegaan met de tubes en hebben we van de waterval een waar waterpretpark gemaakt met ‘glijbanen’ en ‘snelle parcoursen’. Na deze grotere waterval zijn we doorgevaren naar een veel kleinere, waar we wel goed konden zwemmen. Daar ben ik met de jongens en 2 begeleiders de waterval opgeklommen. De stenen hier in het water waren hier heel glad, dus we hebben aan deze dag, ondanks onze pret, wel wat blauwe plekken en pijnlijke tenen overgehouden.

‘s Avonds hebben we weer heerlijk gegeten en zijn we nog even met de boot bij de ‘christmas tree’ wezen kijken. Dit is een boom aan de rivier vol met vuurvliegjes, waardoor de boom wordt verlicht als een kerstboom. Dit was adembenemend, maar helaas is het onmogelijk hier foto’s van te maken…

De volgende dag vertrok de boot al weer vroeg en, nadat we afscheid hadden genomen van onze vrienden uit Papua New Guinea, zijn we door gereden naar de grens met Thailand. Vanaf hier moesten we lopend de grens over, waar we warden opgewacht door weer een nieuwe chauffeur. Wat wel gelijk opviel was de betere weg ten opzichte van Cambodja. Toen zijn we doorgereden naar een kustplaats om vanaf daar de boot te pakken naar Koh Chang. Nu zijn we aangekomen bij onze laatste 2 weken uitrusten! Dit verhaal volgt nog.

Dikke kus Willemijn