Sterke magen gevraagd!

Patrick en Willemijn zijn samen aan het proberen om een kaartjes te kopen voor de Petronas Towers. Geen gemakkelijke opgave want er worden slechts 800 kaartjes per dag verkocht en de kassa gaat om 08.30 open. Gisteren stond Patrick om 08.30 bij de enorme rij in het loket en toen werd hem verteld dat hij kon gaan en te laat was. De rij mensen voor hem was ruim 800 mensen. Nu zijn we wat eerder opgestaan, 07.30, om het wederom te proberen. Vanuit hotel is het ook wel heel gemakkelijk om even naar de towers toe te lopen.

Het hotel is aan de voet van de Towers gelegen en we hebben vanuit onze kamers een schitterend uitzicht. De skybar is helemaal uniek; met een drankje in de hand uitzicht over de Golden Triangle met Petronas Towers en KL-toren. De Petronas Towers zijn het kenmerk van Kuala Lumpur (KL). Het hoogste tweelinggebouw ter wereld en de hoogste torens van Azië. De torens zijn 452 meters hoog en daarmee hoger dan bijv. de WTC torens in New York. Als we er op mogen, dan kunnen we er slechts tot de brug op die de 2 torens in de lucht met elkaar verbindt.

KL is enorme stad met ruim 1,6 miljoen mensen en een groot businessdistrict. Het zakelijke gedeelte kenmerkt zich door enorme grote gebouwen, super-de-luxe malls veel bars, en restaurants. Niet echt een reële weergave van de werkelijkheid. De wijken er omheen bestaan uit onder andere China Town en Little India. In de stad is het warm en druk. Het wemelt er van de mensen, auto’s en brommertjes.

Iedere keer proberen we een goede balans te vinden in wat te doen. Dat wil zeggen iets wat de kinderen leuk vinden en dan weer iets wat wij leuk vinden. Op de dag van aankomst zijn we eerst richting de torens gegaan omdat daaronder en daarnaast een enorme mall met aquarium gelegen is. Het aquarium was het doel. Zodra het om beesten gaat is Matthijs meteen hieperdepiep. Je kan hem geen groter plezier doen dan dat.

Daarna hebben we een heel eind door de stad gelopen. Een opgave voor de kids maar wel erg leuk om te doen. We hebben de stad gevoeld en opgesnoven (vraagt soms om een sterke maag!). Hoe vaak de kinderen niet zeggen “wat stinkt het hier”! Van de moderne nieuwe wijken loop je zo naar de wat meer vervallen en vieze wijken. China Town is indrukwekkend vanwege de hele kleine winkeltjes met kopieën van ongeveer alle grote merken in tassen, brillen, parfum, kleding etc. Little India is wat overzichtelijker met ook veel winkels maar dan vooral kleding.

’s Avonds zijn we gaan eten bij een Maleisisch restaurant tegenover het hotel. We proberen de kinderen te stimuleren om alles te proeven. Dit gaat niet vanzelf, maar zet er een Ringit ( 1 Ringit is 0.25ct) tegenover en ze zijn in 1 keer wel bereid om van alles te proeven. Willemijn en Matthijs gaat het proeven goed af. Maarten heeft er heel veel moeite mee. Hij houdt vooral niet van vis. Bij het idee begint hij al te kokken. Bij het eten zat een stukje kroepoek, iets wat hij in Nederland altijd met veel plezier eet. Willemijn vond de kroepoek al niet zo lekker, een beetje vissig. Voor een Ringit ging Maarten het ook proberen. Vol goede moed nam hij een hap. Hij had de hap nog niet genomen of hij begon te kokken en zelfs te spugen in de noodlesoep die nog voor hem op tafel stond. Iedereen, behalve Maarten, moest enorm lachen. Kokken is 1 ding maar het geheel uitspugen????
Op dag 2 zijn we naar de TV-toren van KL gegaan. Hier ga je met een lift in 56 seconden naar een hoogte van ruim 260 meter. Vanuit de toren heb je een prachtig overzicht over de stad. Na de toren zijn we de Central Market gaan bezoeken. Een bazaar met allerlei winkeltjes. De markt bestaat al sinds de 19e eeuw. We hadden hier ons veel van voorgesteld maar eigenlijk viel het best tegen. Het was niet de locale markt maar meer een toeristenmarkt. Na wat gegeten te hebben en nog wat rondgewandeld te hebben en nog wat tempels te hebben gezien, zijn we terug gegaan naar het hotel. De namiddag hebben we heerlijk gezwom